Işıl Özgentürk: Kürt meselesi etnik bir mesele değil, bir Türkiye meselesidir!

 
Işıl Özgentürk: Kürt meselesi etnik bir mesele değil, bir Türkiye meselesidir! Işıl Özgentürk: Kürt meselesi etnik bir mesele değil, bir Türkiye meselesidir!

Yapılan konuşmalarda bu durum çarpıtılıyor, lütfen geçmişimize ve tarihimize biraz saygı. Aynı aşiretten biri DEM’den biri AKP’den milletvekili adayı oluyor. Doğu’nun makûs talihi de aşiret düzeni de eriyip giderdi. Nasıl? Soruya karşı soru: PKK en çok kimin işine yarıyor? Bölgenin aşiret düzeninde kalmasını isteyen, devletin tüm yatırımlarını kendi çıkarları için kullanmayı hedefleyen ve bunu yıllardır yapan aşiret düzeninin, toprak ağalarının. Öyleyse en başta bu savaş bitmeli. ” PKK baskısı ne kadar doğru bilmiyorum ama “Güneydoğu Anadolu’yu bir biçimde tarif et” deseler “Yarım bırakılmış yatırımlar ülkesi” derim. Bu teşvikler nereye gitti? Kürtlerin partisi şimdiki adıyla DEM, en azından şu çalışmayı yapmalı; ne kadar teşvik verildi, teşvikleri kimler aldı şimdi neredeler?Kürt sorunuyla ilgili konuşmalarda 12 Eylül döneminde Diyarbakır Cezaevi’nde yapılan insanlık dışı işkencelerin PKK’yi doğurduğu, zorunlu göçün bölgede etnik köken anlayışına sığınanları çoğalttığı söylenir. Aksi takdirde şöyle söylenecek: “Benim neden toprağım yok! Neden aşiret reisleri, gelinlerine kilolarca altın takıyor? Üstelik bu aşiret reisleri politik düzene de hâkim. Evet hanımlar beyler, Kürt sorunu bir etnik mesele değil, bir düzen meselesidir. 19 oyla kazandı. ) hangi partiyle işbirliği yapacağı, parti olarak büyük kentlerde aday gösterip göstermeyeceği. Kim adına, geri bıraktırılmış bölge halkı adına. Neyse ki açıkça iktidarın tutsağı ve partisinin de unutturmaya çalıştığı Selahattin Demirtaş’ın sevgili eşi Başak Demirtaş gayet anlaşılır bir karar verip İstanbul’dan aday olmayacağını açıkladı. Tuhaf bir ironi PKK örgütüne sempati duymak nedeniyle de yedi yıl hapis cezasıyla yargılandım. Uzun meslek hayatım boyunca yirmi yıl içinde defalarca bölgeye gittim, özellikle mağdurlarla pek çok röportaj yaptım ama bir yazımdan dolayı özellikle kadınlarının politik mücadelesini anlattığım bölgede HDP milletvekilleri ve bölge halkı tarafından linç edildim, ölüm tehdidi bile aldım. Bir Türkiye meselesidir. Devam edeyim, bugünlerde sık sık düşünüyorum: PKK terör örgütü olmasaydı yani yıllardır bütçeden savaşa ayrılan para, tüm ülkede eğitim, sağlık harcamalarına kullanılsaydı neler olurdu?Emin olun, bu olsaydı Türkiye bugün doğusuyla batısıyla çok daha kendine güvenen, çok daha eğitimli yurttaşların yaşadığı, çok daha zengin bir ülke olurdu. Bu en çok kimin işine geliyor? Bölgeye hâkim aşiret düzeninin. Neyse canları sağ olsun.  Sosyalist öğretiyle büyümüş biri olarak, Kürt meselesinin giderek sadece etnik bir mesele olarak ele alınması beni gerçekten üzüyor.  1968’lerde Deniz Gezmiş ve arkadaşları “halkların kardeşliği” sloganını kullanırken Kürtlerin etnik kökenlerinden ötürü değil, bu aşiret düzeninden ötürü sömürüldüklerini işaret etmişlerdir. Ve bütün Türkiye de onları tanır.  Ben de verdiğim bir karardan vazgeçip Kürtlerin yoğun olarak yaşadığı bölgelerde yaşayanlara ve yaşananlara hiç de yabancı olmayan bir yurttaş olarak kendime sakladığım düşüncelerimi yazmaya koyuldum. Doğrudur ancak bunlar Türklerin bir kabahati değil, mevcut düzenin ve 12 Eylül cuntasının işlediği suçlardır. Burada suçlanacak olan, düzen ve 12 Eylül cuntasıdır. Bölge neden bir türlü gelişmiyor? Sanıldığının aksine bölgeye devlet teşviki, diğer bölgelere oranla çok daha fazla ama yatırım için para alanlar, temel çıkıp hemen bir mazerete sığınıyorlar: “Fabrikayı yapamıyoruz çünkü PKK baskısı var. Neden benim çocuğum okuyamıyor? Neden ben sadece koyunları otlatan bir çobanım, oğlum da bir çoban olacak!”DEM biraz daha cesur davranıp, yıllardır bölgeden milletvekilliği kapan kişilerin hangi partiden ve aşiretten olduğunu ortaya çıkarıp hesap sorabilir. Bölgenin gerçek ihtiyacını kale almadan Kürt halkı üzerinden mayalanan bu kişiler en az PKK kadar bölgeye zarar vermişlerdir. Çok basit bir örnek, sayıları binleri bulan ve bütçeden yüklüce bir para alan korucular hepimiz biliyoruz ki temelde aşiretlerin adamları ve bu amaçla ödenen paraların büyük bölümü aşiretlere gidiyor. Bunu hiç unutmadan günümüze gelelim, seçim yaklaşırken tartışılan en önemli konulardan birine: Hiç kuşkusuz DEM Parti’nin (Bu adı hiç benimseyemedim. Nedeni sosyal demokratların farklı iki aday göstermesiydi. Namus cinayetleri de biterdi, uyuşturucu yolu da kapanırdı. Sevgili okurlarım, unutmuş olabiliriz hatırlayalım: Tayyip Erdoğan 1994’te İstanbul Belediye Başkanlığı’nı yüzde 25. ",. Ve unutulmamalıdır, 12 Eylül’de sadece Diyarbakır Cezaevi’nde işkenceler, öldürülmeler olmadı, o dönemde ülkenin tüm cezaevleri birer işkencehaneydi ve çok ölü oldu.

Işıl Özgentürk: Kürt meselesi etnik bir mesele değil, bir Türkiye meselesidir!

Bölgenin gerçek ihtiyacını kale almadan Kürt halkı üzerinden mayalanan bu kişiler en az PKK kadar bölgeye zarar vermişlerdir. Öyleyse en başta bu savaş bitmeli. Çok basit bir örnek, sayıları binleri bulan ve bütçeden yüklüce bir para alan korucular hepimiz biliyoruz ki temelde aşiretlerin adamları ve bu amaçla ödenen paraların büyük bölümü aşiretlere gidiyor. Bölge neden bir türlü gelişmiyor? Sanıldığının aksine bölgeye devlet teşviki, diğer bölgelere oranla çok daha fazla ama yatırım için para alanlar, temel çıkıp hemen bir mazerete sığınıyorlar: “Fabrikayı yapamıyoruz çünkü PKK baskısı var. Bu teşvikler nereye gitti? Kürtlerin partisi şimdiki adıyla DEM, en azından şu çalışmayı yapmalı; ne kadar teşvik verildi, teşvikleri kimler aldı şimdi neredeler?Kürt sorunuyla ilgili konuşmalarda 12 Eylül döneminde Diyarbakır Cezaevi’nde yapılan insanlık dışı işkencelerin PKK’yi doğurduğu, zorunlu göçün bölgede etnik köken anlayışına sığınanları çoğalttığı söylenir. Nedeni sosyal demokratların farklı iki aday göstermesiydi. Bu en çok kimin işine geliyor? Bölgeye hâkim aşiret düzeninin. Bunu hiç unutmadan günümüze gelelim, seçim yaklaşırken tartışılan en önemli konulardan birine: Hiç kuşkusuz DEM Parti’nin (Bu adı hiç benimseyemedim. ) hangi partiyle işbirliği yapacağı, parti olarak büyük kentlerde aday gösterip göstermeyeceği. Neyse ki açıkça iktidarın tutsağı ve partisinin de unutturmaya çalıştığı Selahattin Demirtaş’ın sevgili eşi Başak Demirtaş gayet anlaşılır bir karar verip İstanbul’dan aday olmayacağını açıkladı. Ve bütün Türkiye de onları tanır. Burada suçlanacak olan, düzen ve 12 Eylül cuntasıdır. Aksi takdirde şöyle söylenecek: “Benim neden toprağım yok! Neden aşiret reisleri, gelinlerine kilolarca altın takıyor? Üstelik bu aşiret reisleri politik düzene de hâkim. Kim adına, geri bıraktırılmış bölge halkı adına. Ve unutulmamalıdır, 12 Eylül’de sadece Diyarbakır Cezaevi’nde işkenceler, öldürülmeler olmadı, o dönemde ülkenin tüm cezaevleri birer işkencehaneydi ve çok ölü oldu. Devam edeyim, bugünlerde sık sık düşünüyorum: PKK terör örgütü olmasaydı yani yıllardır bütçeden savaşa ayrılan para, tüm ülkede eğitim, sağlık harcamalarına kullanılsaydı neler olurdu?Emin olun, bu olsaydı Türkiye bugün doğusuyla batısıyla çok daha kendine güvenen, çok daha eğitimli yurttaşların yaşadığı, çok daha zengin bir ülke olurdu. 19 oyla kazandı. ” PKK baskısı ne kadar doğru bilmiyorum ama “Güneydoğu Anadolu’yu bir biçimde tarif et” deseler “Yarım bırakılmış yatırımlar ülkesi” derim.  Ben de verdiğim bir karardan vazgeçip Kürtlerin yoğun olarak yaşadığı bölgelerde yaşayanlara ve yaşananlara hiç de yabancı olmayan bir yurttaş olarak kendime sakladığım düşüncelerimi yazmaya koyuldum. Doğu’nun makûs talihi de aşiret düzeni de eriyip giderdi. Doğrudur ancak bunlar Türklerin bir kabahati değil, mevcut düzenin ve 12 Eylül cuntasının işlediği suçlardır. ",. Uzun meslek hayatım boyunca yirmi yıl içinde defalarca bölgeye gittim, özellikle mağdurlarla pek çok röportaj yaptım ama bir yazımdan dolayı özellikle kadınlarının politik mücadelesini anlattığım bölgede HDP milletvekilleri ve bölge halkı tarafından linç edildim, ölüm tehdidi bile aldım. Bir Türkiye meselesidir.  Sosyalist öğretiyle büyümüş biri olarak, Kürt meselesinin giderek sadece etnik bir mesele olarak ele alınması beni gerçekten üzüyor. Namus cinayetleri de biterdi, uyuşturucu yolu da kapanırdı. Yapılan konuşmalarda bu durum çarpıtılıyor, lütfen geçmişimize ve tarihimize biraz saygı. Sevgili okurlarım, unutmuş olabiliriz hatırlayalım: Tayyip Erdoğan 1994’te İstanbul Belediye Başkanlığı’nı yüzde 25. Tuhaf bir ironi PKK örgütüne sempati duymak nedeniyle de yedi yıl hapis cezasıyla yargılandım. Nasıl? Soruya karşı soru: PKK en çok kimin işine yarıyor? Bölgenin aşiret düzeninde kalmasını isteyen, devletin tüm yatırımlarını kendi çıkarları için kullanmayı hedefleyen ve bunu yıllardır yapan aşiret düzeninin, toprak ağalarının. Neyse canları sağ olsun.  1968’lerde Deniz Gezmiş ve arkadaşları “halkların kardeşliği” sloganını kullanırken Kürtlerin etnik kökenlerinden ötürü değil, bu aşiret düzeninden ötürü sömürüldüklerini işaret etmişlerdir. Evet hanımlar beyler, Kürt sorunu bir etnik mesele değil, bir düzen meselesidir. Aynı aşiretten biri DEM’den biri AKP’den milletvekili adayı oluyor. Neden benim çocuğum okuyamıyor? Neden ben sadece koyunları otlatan bir çobanım, oğlum da bir çoban olacak!”DEM biraz daha cesur davranıp, yıllardır bölgeden milletvekilliği kapan kişilerin hangi partiden ve aşiretten olduğunu ortaya çıkarıp hesap sorabilir.